Toscaanse soepen zijn een reis terug in de tijd, een manier om in contact te komen met de landelijke wortels van de regio en de kunstzinnigheid te waarderen van de arme keuken die nu gevierd wordt in restaurants en thuis in Toscane, Italië, en over de hele wereld.

De verhalen van plattelandsarmoede en genialiteit, maken van de Toscaanse soepen een levend bewijs van de vindingrijkheid en veerkracht van boerengemeenschappen.

Ze weerspiegelen het belang van seizoensgebondenheid en de verbetering van eenvoudige ingrediënten, die vaak als minder nobel worden beschouwd, om te toveren tot ware culinaire hoogstandjes. Bovendien zijn het gerechten die families en gemeenschappen verenigen, die van generatie op generatie worden doorgegeven en het culturele erfgoed van Toscane verrijken.

Acquacotta verovert met zijn eenvoud

Acquacotta is een rustieke soep die zijn oorsprong vindt in de Maremma regio tussen Toscane en Lazio, en verovert de smaakpapillen door zijn eenvoud. De basis is water, oud brood, ui, selderij, tomaat en olijfolie: een paar ingrediënten voor een voedzaam en smaakvol gerecht.

Het gerecht heeft zijn wortels in de boeren- en pastorale cultuur. Het werd traditioneel bereid door butteri, de veewachten, die deze soep kookten met de ingrediënten die ze konden vinden tijdens hun lange werkdagen op het land. Interessant genoeg verschilt het recept enigszins van streek tot streek: sommigen voegen wortelen, paprika of eieren toe, maar de basis blijft hetzelfde.

Volgens een legende is Acqucotta ontstaan als een levensreddend gerecht in tijden van hongersnood. Een jonge koeherder vond tijdens een strenge winter slechts een paar wilde kruiden en een stuk oud brood, dus besloot hij om alles in kokend water te koken om zichzelf te verwarmen en te versterken, Hij gaf het recept door als een voorbeeld van vindingrijkheid en aanpassingsvermogen.

Hooggevlekt aquacotta

Een ICEA-garantie: de boerderij Le Macchie Alte is biologisch sinds 97, en de soepen worden gemaakt met producten uit de tuin of van gecontroleerde biologische gewassen.

Ribollita en de smaak van de seizoenen

Deze Toscaanse soep heeft ook een boeren oorsprong; Hij wordt bereid met zwarte kool, cannellinibonen, oud brood en seizoensgroenten; en is beroemd om zijn diepe, rijke smaak. De naam zelf,”ribollita”, vertelt dat het gerecht de dag ervoor wordt bereid, en de volgende dag opnieuw wordt opgewarmd en gekookt, waardoor het nog meer smaak krijgt.

Ribollita is nauw verbonden met de traditie van het bergingskoken, waarbij niets verloren ging. Boeren gebruikten oud brood en overgebleven groenten om een voedzame soep te maken, en in grote hoeveelheden om meerdere dagen te eten, en elke keer dat het opnieuw werd opgewarmdverbeterde de smaak.

Het verhaal gaat dat een arme boer een hongerige reiziger uitnodigde in zijn nederige woning, maar omdat hij geen vers voedsel had, warmde hij de overgebleven soep van de vorige dag opnieuw op, en voegde er wat zwarte kool en sneetjes oud brood aan toe. De reiziger, ontroerd door de gastvrijheid en vindingrijkheid van de boer, vertelde dit verhaal door het hele dorp en verspreidde Ribollita als een gerecht van vrijgevigheid en warmte.

Ribollita Il Vallino

Tientallen jaren ervaring en diepgaande kennis van de industrie vormen de basis van uitstekende Toscaanse voedingsproducten die de essentie van traditie behouden.

Blog door Passione Toscana